الحان قبل از اسلام، به تدریج با مناسکی چون رمضان، همخوی لطافت و زیبایی‌های این ماه شدند و از نظر زیبایی‌شناختی و ساختاری دستخوش تغییر و تحولاتی قابل توجه شدند.
سایت طرح ـ گروه موسیقی: موسیقی رمضان در ایران یکی از انواع موسیقی مناسبتی مذهبی است که از دیرباز در ایران رواج داشته است.
*موسیقی بیدارباش پیش از اسلام، همخوی با لطافت رمضان، لطیف شد ایرانی‌ها که پیش از اسلام نیز یکتاپرست بودند، در روزهایی از سال از خوردن بعضی خوردنی‌ها پرهیز می‌کردند اما روزه نمی‌گرفتند تا این‌که با ورود اسلام به ایران، یکی از موارد مهمی که باید به آن توجه می‌کردند بیدار کردن دیگر مسلمانان برای خوردن سحری و خواندن نماز صبح بود، همان‌گونه که سپاهیان ایرانی پیش از اسلام همزمان با طلوع آفتاب بر طبل می‌نواختند، رسمی که پس از اسلام به شیوه‌ای برای بیدار کردن مسلمانان تبدیل شد. اما این الحان قبل از اسلام، به تدریج با مناسکی چون رمضان، همخوی لطافت و زیبایی‌های این ماه شدند و از نظر زیبایی‌شناختی و ساختاری دستخوش تغییر و تحولاتی قابل توجه شدند. *نقاره‌زنی به پیش از اسلام بازمی‌گردد رسم نقاره‌زنی برای رؤیت هلال در ایران به پیش از اسلام برمی‌گردد. ایرانی‌ها ابتدای هر ماه نقاره می‌زدند تا رسیدن ماه تازه را خبر دهند. در شاهنامهٔ فردوسی ۱۸ بار به نقاره‌زنی اشاره شده است. پس از اسلام این رسم به گونه‌ای دیگر ادامه پیدا کرد. چاووش‌خوان‌ها هم آمدن ماه رمضان را نوید می‌دادند، به این معنی که دو یا سه روز قبل از فرارسیدن ماه رمضان به خیابان‌ها می‌رفتند و آمدن ماه رمضان را نوید می‌دادند تا مسلمانان خود را برای چنین ماهی آماده کنند و غیرمسلمان‌ها تظاهر به روزه‌خواری نکنند. همین چاوش‌خوان‌ها سه روز آخر ماه رمضان، «الوداع‌خوانی» می‌کردند و به استقبال ماه شوال می‌رفتند.